TEST FABULARNY HIDDEN DUNGEON

Wiedziałam, w co się pakuję, biorąc Tę robotę. Zabójstwo Morgany jest bardzo trudne, przeżyła dużo, widziała wiele, ale pracodawcy mówili, że to musi być jej koniec. Udałam się do Palace of Delights, wcześniej prosząc o spotkanie z Morganą, jeśli dobrze pójdzie, nie musiałam martwić się, że ktoś odkryje moją tożsamość. Udawanie Lilly Okula było trudne, założenie takiej sukni zabrało mi możliwość, zabrania lepszej broni, musiałam skupić się na nożach i truciźnie. Zajęłam miejsce na uboczu, aby mieć lepszy widok na teren i kiedy pojawi się cel. Trudno mi było się skupić, gdy wokół było tyle osób do towarzystwa, ale starałam się być czujna. - Eh, mam nadzieję, że przyjdzie.

Doszło do Tego. Ujrzałam ją, wyglądała pięknie. Była niczym z bajki wyjęta, jednak nie wyglądała staro. Widziałam swój cel, kolejne napady, własna grupa. Wstałam i powoli podeszłam do stolika przy którym siedziała. Poczułam jak zimny pot spływa po moich plecach. - Przepraszam. - Rzuciłam lekko skonfundowana. - Czy to Panna Blackburn? - Wczuwałam się w postać, słyszałam co sie dzieje. Trochę już rzeczy wymyśliłam. Miałem piękną bajkę i kit. Tylko jak ją zabić przy tym stoliku. - Jestem przedstawicielką firmy, zajmującej się ochroną. Miałam dziś spotkać się tutaj z Panią. Wysyłałam nawet list. Proszę wybaczyć Lilly Okula. - Podniosłam lekko sukienkę, aby się ukłonić.

Nie znam nikogo o tym imieniu. Gdybym kłamała, próbowałabym odwracać teraz twoje zachowanie drobnymi szczegółami. Chcę dobić lepszego interesu z Syndykatem ja i moi ludzie, mogliby Ci pomóc z problemem napadów na konwoje. - Przejrzała mnie, ukrywanie prawdy powinno iść mi świetnie, postać Lilly napisałam sama, miała być nie pewna, ale w interesach poważna zawodniczka. Grajmy dalej w Tę grę, możesz mi nie wierzyć. - Może widzisz w moich działaniach teraz jakiś problem. Próbujesz wmówić mi, że jestem kimś, kim nie jestem. Myślałam, że martwisz się o handel i cenne zasoby. Jak myślisz czy ktoś zauważyłby jakbyś już po roku zniknęła z rady? Tak wiele osób czeka. Wiedzą, że kobiety nie nadają się do Tego. - Miałam nadzieję, że dociera do Niej wszystko trzymałam dłonie na biodrach, świecąc pięknymi nogami przy nie długo byłej szefowej. Chciałam już zaraz sięgnąć po nóż, aby odwrócić jej uwagę w taki żebym mogła dosypać jej trochę trucizny rozpuszczanej.

Poczułam, że muszę zmienić swoje plany. Dalej nie wierzyła. Drink, który mógł spowolnić wszystko, jednak został wypity. Dobrze, grajmy dalej. Postaram się zrobić wszystko, aby wykonać to zlecenie. W końcu na szali są naprawdę cenne rzeczy. - Zachowujesz się jak moja matka. Ja okropną kłamczuchą. - A kim ty jesteś nie długo byłą szefową, która naciska na odcisk, może powinnam po prostu działać na szkodę syndykatu. Zarobiłabym na tym więcej. - Słyszałam o Tobie tylko pogłoski, nigdy nie widziałam. Nie wiem, skąd mnie znasz. Ale tak jestem Czarną Różą. Działanie na szkodę syndykatu, przyniosłoby paru miejscom wiele dobrego. To nie był mój plan na spotkanie. Czuję się trochę wystawiona. - Może trafię w Jej serce. Kłamstwo, kłamstwem pozostanie. Jest dla mnie dalej zagadką. Jednak jeden rzut, zadecydowałbym o jej śmierci. Rzut i ucieczka, nie muszę mieć pewność. Zaproponowanie jej pokoju było dobrą myślą, jednak spodziewa się Tego. Może moc alchemiczna, proszek nasenny na całą salę? Odnalezienie odpowiedniej opcji było coraz trudniejsze. - Mogę podzielić się tym, co wiem. Ale to tylko ty uznasz czy to prawda. Ale nie powiem Tego w miejscu z tak wieloma uszami.

Udało się, nacisk na prawdę sprawił, że się ugięła. Było to do przewidzenia, zwykle rzeczy, które zamierzam, obrałam za cel, stają się prawdą. Moje słowa musiały trafić w jakiś czuły punkt dziewczyny, gdzieś w środku, miała jakąś cechę osobowości, albo zagmatwanie w charakterze, takie coś, do czego trafiłam i zmusiłam ją do postanowienia, że mi zaufa. Przeszłoby wielu osobą myśl, że nie można jej ufać, mi także ta myśl przeszła, ale postanowiłam ulepić ją na nowo. Potrzebuję ludzi zdolnych do podjęcia się takiego zadania jak ona. Uśmiercenia kogoś. ~ Jak mówiłam, znam cię, bo czytałam kartoteki aktualnych członków. A jestem świetna i perfekcyjna w swojej pracy, dlatego Ci się nie udało. ~ Wskazałam dłonią na to, żeby usiadała przy stole. Kelner podszedł i zamówiłam jej szklankę z lodem, będzie piła to co ja, smocze whisky powinno złagodzić jej uczucia, które mi wyznała, że jest zawiedziona, że ktoś ją wystawił. Uśmiechnęłam się i nalałam do jej szklanki, którą przyniósł kelner smoczej whisky, a potem do mojej. Popatrzyłam na nią łakomym spojrzeniem. ~ To miejsce jest idealne do twojego wyznania, nikogo tu prawie nie ma, a w tym miejscu, ludzie skupiają się bardziej na swoich rozkoszach. Plus nie sądzę, żeby twoja sprawa była aż tak "ważna" żeby zmieniać miejsce. Mów i pij. Naprawi ci humor i zniknie poczucie wystawienia. ~ Napiłam się ze szklanki. Niech zacznie mówić. Niech nie pierdoli, że to miejsce jest nietaktowne dla niej. Planowała mnie uśmiercić na oczach wszystkich, ale nagle to miejsce jej nie pasuje, za mało intymne.

Mogłam już przestać grać damę.  Tak kartoteki, trzeba je spalić. Tak, aby nic nie zostało. Usiadłam przy stole, jak wskazała. Złapałam pełną szklankę w obie dłonie i spojrzałam w dół, jakbym przegrała. - W porządku. Może jakbym się Ciebie pozbyła to i by mnie chętnie sprzątnęli. - Zapłacili mi z góry. To nie miałabym po co wracać. Udawałam rozsypkę, nie płakałam, byłam twarda, płaczą tylko słabi. - Spróbowałam zmiany miejsca, żeby Cię wywabić. Ale jesteś ode mnie przebieglejsza. Grubas, który mi to zlecił, nie płacił od razu, ale mówił, że wszystko przygotuje. Może był to podwójny blef. Co do mojej magii transmutacji nie jestem w tym jeszcze zbyt dobra. - Spróbowałam napoju, który ona też piła. Przedtem nie zauważyłam nic groźnego w szklance ani trunku. Więc spróbowałam. Łyk dał mi kopa i przyjemne mrowienia. Był całkiem smaczny. - Dobre to. Grubas zwie się Warlawisz.

Łatwo było ją przekonać do zmiany strony, na moją stronę. Podbudowało mi to trochę ego. Potrafiłam rozwiązywać kłopotliwe sprawy i nakłaniać ludzi do swojej racji, dlatego też idealnie nadaje się na członkinię rady kupieckiej syndykatu. - Tak już jest ze zleceniami zabójstwa, ten biznes rządzi się swoimi sprawami. Usunięcie kogoś, zawsze się wiąże z ryzykiem zacierania śladów. Dobrze zrobiłaś. Przyznając się do tego. - Napiłam się drinka. Przyzwyczajałam się do nowej sytuacji, w której relaksowałam się przy alkoholu z eks zabójcą, który starał się mi odciąć głowę. Muszę być bardzo delikatna i naprowadzić ją nowy tok myślenia wpierw, a później jakoś zawładnąć jej osobą. Gdy nią zawładnę, po prostu wykona dla mnie zadania, tak karygodnie trudne, że będzie wierzyła w swoją wartość, ale też nie będzie miała wyjścia, jak być lojalna wobec mnie. To powinno zmyć hańbę moją w przyjmowaniu kogoś, kto nie był mi lojalny. A czułam się zhańbiona przy niej. - Warlawisz? Z sydnykatu? Znam Warlawisza z syndykatu, ale Warlawisza poza organizacji nie znam. - Wpatrzyłam się w jej dekolt.

Niech już będzie prawda. Po co otrzymywać dodatkową kasę za pokazanie dowodu, jak już pieniądze dostałam. Płatność z góry to najlepsza opcja. - Tak Warlawisz taki mały gruby krasnolud z Syndykatu. Nawet nie chciałam się przyznawać, zaoferowanie pieniędzy i kryształów szlachetnych to jednak jakaś słabość. - Dalej siedziałam, trzymając w obu dłoniach szklankę, jakbym przegrała. Smutny wzrok wpatrzony w Smocze Whisky, znów się napiłam. Czułam jej wzrok na sobie, patrzyła się na mnie, a ja nie mogłam już cokolwiek zrobić. Podwójna zdrada, podwójna porażka, zwycięstwo celu. Nie zabiję jej, zbyt doskonale pasuje na to stanowisko. - Nie wiem, czy gotujesz dla mnie jakąś karę za próbę zbrodni, jakiej się dopuściłam, ale zrobię wszystko, aby odpłacić moją winę. - Poprawiłam trochę sukienkę i mój dekolt. Ten rozmiar nigdy nie pasował zabójczynią. Jeśli rozkaże mi pracę tutaj, to będzie źle dla mojej renomy. Podniosłam wzrok i spojrzałam w Jej oczy.

Wzięłam szklankę i dolałam jej smoczej whisky. Już po tych drinkach powinniśmy być wstawione, więc ciepło i rozgrzanie, przyjemne wibracje powinny krążyć w naszych ciałach. Szczerość i gadatliwość zacznę nas kierować. Nie wiem, czy to dobry pomysł być tak gadatliwą wobec eks zabójcy mojego, muszę trzymać się planu, nie wiem, czy mam zdradzać plan, czy po prostu go ukrywać. Gadanie szczerze o tym co planuje wobec niej, nie przyniesie skutku, lepiej dać jej do myślenia i nie ingerować odpowiedziami, na to co chce usłyszeć. Tak, alkohol działał, ale potrafiłam utrzymać zdrowy rozsądek i swoją osobę w szeregu. ~ Warlawisz ukrywał świetnie to, że był nastawiony do mnie negatywnie. Wyczułam lekką sprzeczność interesów, gdy rozmawialiśmy o rozwoju kopalni na Samotnej Górze. Chcę zatrudnić więcej robotników, nie tylko krasnoludzkich do kopalni i to chyba mu się nie podobało, że arcanie lub inne rasy będą drążyły tunele krasnoludów. Na to wychodzi, że jest zadufaną osobą, wierzącą w tradycje. Nie spodziewałam się jednak, że posunie do takiego śmiałego kroku. Przeszło mi to przez myśl, że ktoś będzie czyhał na moje życie, ale nie ukrywam, że zaskoczona jestem, że padło na stronę syndykatu. Trzeba coś z tym zrobić, nie pozwolę mu panoszyć się i zabijać kogo podobanie. ~ - Warlawisz był debilem, tak jak ta tutaj, nie spodziewali się, że jestem tak dobrze przygotowana do swojego zawodu, funkcji. Jestem poważnym graczem, który rozumie zasady i wyprzedza swoich przeciwników parę kroków do przodu. Przede wszystkim posiadanie zaplecza informacyjnego, wywiadu jest głównym moim priorytetem. Muszę stworzyć siatkę szpiegowską, która umożliwi syndykatowi prowadzenie lepiej biznesu. ~ Od teraz pracujesz dla mnie, musisz zasłużyć na moje zaufanie. Pieniędzmi się nie martw. ~ Popatrzyłam na nią ze skupionym spojrzeniem, bez żadnego uśmiechu, grymasu na twarzy, totalna ściana, z której nic nie można wyczytać. Muszę uważać na słowa dotyczące jej, mówić jej to chce usłyszeć, ale nie to, co naprawdę będzie robiła. Może jest głupia, bo na razie taką mam o niej opinie i nie domyśli się, że wykorzystam ją w tej sprawie. Muszę mieć na nią także jakiegoś szacha mata. ~ Wolisz chłopców czy dziewczynki? ~ Ja lubiłam obie strony.

Czułam jak alkohol, rozpalał mnie od środka, było mi coraz goręcej. A gdy dolała jeszcze więcej smoczej whisky, myślałam, że było w niej serum prawdy. - To pytanie dlaczego, większość jego pracowników wokół Niego nie są krasnoludami, czyżby chodziło właśnie o tradycję kopalni? Nie wiem. Sama powiem, że byłam łasa najpierw napaść na jeden z wozów z materiałami. Suknie, sukienki, nowe ubrania, o boże, ale się przebierałabym. Słuchaj, o ile wiem Warlawisz ma brata, który z przyjemnością zająłby Jego miejsce, jednak nie należy do Syndykatu. - Chęć zabicia pracodawcy lub zagrożenia Jego rodzinie było moim celem, jakby mnie zdradził, czy powinnam wyciągać te karty z mojej ręki teraz? Praca dla Niej, będzie miała ze sobą parę komplikacji, ale myślę, że sprostam. Kolejne dwa łyki whisky, bardziej mnie potwierdziły w tym. - Dla mojej osoby, nie będzie problemem zmiana pracodawcy, tylko nie lubię długo siedzieć u kogoś na dywaniku. - Po wypowiedzi dopiero wtedy zorientowałam się, że zadała mi pytanie. Chłopców czy dziewczynki? - Obie opcje dobrze leżą mi na sercu. Jednak na miłość należy sobie zasłużyć, a w najlepszym wypadku zauważyć czy jest.

Dziewczyna coś mieszała, więc postanowiłam to sprostować. ~ Kopalnia należy do Syndykatu, znajduje się w Samotnej Górze, wydobywana jest ruda żelaza, a na czubku stoi główna kwatera Syndykatu. W kopalni pracują same draveni, bo jest kierownikiem kopalni, a kopalniany fach należy do dravenów. Uparty jest wobec tego i nazywa to tradycją kopalni. Otacza się wieloma ludźmi wokół siebie, mogą być to jego ochroniarze, ale żaden arcanin, dracon czy dryadales nie pracuje w kopalni, bo taki rozkaz wydał. Ja próbowałam to zmienić, bo chce zwiększyć liczbę szybów i pracowników, zatrudniając nie tylko krasnoludów. Dlatego zlecił ci pozbycie się mnie. ~ Popatrzyłam na dokumenty, które miałam rozłożone na ladzie stołu. Pozbierałam je w kupę, posegregowałam i napiłam się ze szklanki. Ciepełko wibrowało w mojej głowie, uśmiechnęłam się, bo już znalazłam rozwiązanie tego transportu. Z Babilonu wszystko ruszy statkiem, załadujemy cały towar. Drogą morską wszystko zostanie dostarczone do Solaris. ~ Zrozum, że teraz pracujesz dla mnie i już od dzisiaj nie będziesz martwiła się o przychody, staniesz się obrzydliwie bogata. A co do jego brata, nie znam go, bo nie pracuje w Syndykacie, ale nie wiem, czy mój plan będzie miał z nim związek. Sama potrafić będę kierować kopalnią. ~ Jej wypowiedź od razu skierowała się na miłość. Czyżby dla niej bez miłości nie istniał zwyczajowy seks, przyjemność? Cóż, trudne to będzie, kontrolowanie jej przyjemnościami, jeżeli wszystko wiąże z miłością.~ Mówisz o miłości w prostym pytaniu o upodobania płci. Nie oddzielasz miłości od seksu zwyczajowego? ~ Zapytałam się oddając się wibracją alkoholowym w swoim ciele. Założyłam nogę na nogę, oparłam się o siedzenie i smarowałam opuszkami palców swój dekolt.

Widziałam, że już idzie to w nie tę stronę, co chciałam. Trochę rozejrzałam się, ale nie było szansy na ucieczkę. Na raz wypiłam połowę trunku ze szklanki. Zmarszczyłam czoło i poczułam, jakby z nosa miał wylecieć dym. Byłam zdenerwowana, było mi ciepło, a buty cisnęły za kostką. - Jeśli chcesz, abym nieszczęśliwym wypadkiem pozbyła się go, to mogę to zrobić, cena nie gra roli. Może być nawet za darmo jak akt mojej współpracy z Tobą. Pieniądze odbiorę mu. - Chciałam wynieść się stąd, jednak nigdy nie marzyłam o byciu bogatą, wystarczyłby domek w górach nad jeziorem albo małe gospodarstwo. W takim cichym spokojnym miejscu. - Nie będę proponować Ci już, okej zrozumiałam. Bycie zbyt bogatym źle wpływa na pracę, a później uderza Ci do głowy, chcesz jej więcej i więcej, nie jest to dobre myślenie. W moim wypadku, po prostu odkładam na później. - Przez większość czasu byłam zdziwiona i zszokowana, ale żeby tak seks bez miłości. Przecież z facetem to niczym się nie różni od gwałtu. Tylko mężczyźni mają te teksty zaliczyć, zaruchać, zapłodnić. A my kobiety nie. Jej poza zaczęła mówić więcej, gdy ja walczyłam z wibracjami, teraz ona rozkoszowała się tym. Moje oczy szybko powędrowały na jej dekolt i trochę długo tam zaglądały. Próbując odpowiedzieć, zabrałam wzrok z dekoltu na jej oczy. - Bo nie uprawiam seksu zwyczajowego i nie oddzielam. - Odwróciłam wzrok na bok, zagryzłam wargę, a w oczach zakręcił się mały połysk, jakbym zaraz miała się rozpłakać. Myślałam, że użyje ogierów i pięknych kobiet, aby mnie złamać i przez pracę rozumie, że będę jak jej zwierzątko? Czy ona wie, że jestem dziewicą?

Gdy mówiła, czułam, jakby chciała mnie odtrącić ode mnie. Wyciągała ciekawe wnioski, trochę to zbiegły się z moimi celami, ponieważ dopiero główkuje o tym seksualnym sposobie, by umieć ją przekonać. Za bardzo się opiera, choć patrzy mi się w dekolt, tak jak ja jej, może jednak nabierze się, gdybym zaczęła ją napastować seksualnie. Może to ten alkohol albo emocje w niej wybuchły, ale wydawało się, jakby plan mój się posypał. Trzeba mi więcej informacji. Wróćmy jednak do sprawy jej zdrady i jak rozwiązać sprawę Warlawisza. ~ Warlawisza muszę przemyśleć. Trzeba się go pozbyć albo nakłonić do współpracy, jednak jest uparty, co może wykluczyć nakłanianie do współpracy. Pójście na łatwiznę i pozbycie się go nie rozwiąże całokształtu problemu. Jest wiele innych osób, które chcieć będą się mnie pozbyć. Lepiej trzymać wroga bliżej niż przyjaciela.~ Odetchnęłam ze smutkiem, nabrałam trochę powietrza, sprawiając pozór, jakby mnie to przytłoczyło. Warlawisz chce mojej śmierci, ją udało mi się przekonać do tego, żeby zdradziła go, ale tamtego krasnoludzkiego drania na bank nie przekonam, jedynie górą złota, które kocha bardziej niż tradycję kopalni, ale tyle złota nie mogę mu dać. Wysłanie jej z powrotem do Warlawisza byłoby rozsądnym wyjściem, niech zdobędzie więcej informacji, ale musiałaby dla bezpieczeństwa posiadać tym razem przykrywkę, której nie da się odkryć. Zaklęcie przemiany albo alchemiczna mikstura mogłaby w tym pomóc. W sumie też można się go pozbyć i po problemie, będzie jedynie jego brat próbował się mścić za śmierć brata, jednak gdyby zrobić to i upozorować na przykład samobójstwo, byłby to ślepy zaułek, w dodatku od razu wysłałabym list z kondolencjami do jego brata i miałabym delikatne alibi. Miko stałaby się wtedy sprawną zabójczynią, musiałaby mnie się słuchać, bo miałabym na nią brudy, które mogłyby obciążyć ją. Potrafiłabym wybronić się ze współwinny, mówiąc, że Warlawisz chciał mnie się pozbyć i po to przybyła, ale się jej nie udało. Dobrze, że w radzie jestem, póki co tylko ja. Nie wiadomo, kogo wybierze syndykat na następców. Emerytowany Lockhead żył sobie teraz w pałacowym apartamencie w Babilione i popijał wino, ale to on będzie wybierał kolejnych członków. Uspokoiłam myśli i popatrzyłam na nią. ~ Kim chciałabyś zostać dla mnie, pracować w syndykacie. Jaka rola by ci pasowała? Zacznijmy od tego, że nie jestem jak Warlawisz, dam ci wybór, a ja się dostosuję do twoich potrzeb. ~ Uśmiechnęłam się zadziornie i odpaliłam papierosa, kiepując na podłogę, bo kelner zapomniał o popielniczce, a nie chciało mi się go wołać. Dym wisiał między mną a nią, tworząc przeźroczystą mgiełkę.

Mówisz o tym. Czuję trochę, jakbyś zaraz wymagała ode mnie, pozbycia się prawie wszystkich wielkich kupców. Jest to wykonalne, aczkolwiek byłabym ścigana i wtedy moja chęć życia mogła mieć miejsce. - Wyzerowałam smoczą whisky, od razu czując wibracje, z którymi walczyłam. Męczyło mnie to faktycznie. Odsunęłam szklankę i nawet nie rozsiadłam się na swoim miejscu, lecz wręcz opuściłam ręce. Spojrzałam, w górę, a później na Nią. Czułam jak energia ze mnie, ulatywała. Nigdy za pewnie nic tak mocnego nie piłam. Musiałam zapamiętać, by nigdy nie przyjmować takich mocnych napoi. Gdy wręcz leżałam na krześle, było mi dość oczywiście widać koronkową bieliznę pod sukienką. - Wolałabym zostać tą osobą, którą jestem, zabójczynią, bo nie byłabym Ci przydatna, z tym co pragnę osiągnąć. Odejdę z tej pracy w pewnym czasie. Nie jestem ściśle u Niego zatrudniona. Praca na zlecenie to jest bardziej. - Odpowiedziałam, próbując usiąść normalnie. Zaglądałam w głębie jej oczu, ledwo powstrzymując się od spoglądania na jej dekolt, który przy każdym mrowieniu stawał się w moich oczach większy. Nie lubiłem dymu, lekko kaszlałam, gdy dym wisiał wokół mnie.

Rozmowa obrała ciekawy kierunek, chyba postanowiłam, niech wykona dla mnie zabójstwo Warlawisza. Tylko muszę ją jakoś do tego przygotować. Niech będzie to idealnie wypracowane zabójstwo, które będzie tak zaplanowane, że będzie świadczyło, że popełnił samobójstwo. Popatrzyłam się na kaszlącą i jej odsłonięte koronkowe majtki, które miała całkiem ładne. ~ Myślę, że idealnie nadawałabyś się na stanowisko "Agent of espionage", wstępnie będziesz agentką, która wykorzystując swoje zdolności zabijania, będzie miała zadanie zbierać informacje, tworzyć sieć kontaktów i wykonywać zlecenia, które będzie rada jej zlecała. Póki co nie mamy twojego przełożonego "Master of espionage", więc bezpośrednio będziesz meldowała do mnie. ~ Zgasiłam papierosa na podłodze, lekko schylając się i dając jej możliwość wglądu w mój dekolt, który ją tak korcił. Wyłapałam jej spojrzenie, więc chciałam wykorzystać to na moją korzyść. Wyprostowałam się na siedzeniu i pomasowałam się po piersi. ~ Zakładasz, że będzie ciężko i że odejdziesz z tej pracy. Nie chcesz pracować dla Syndykatu, to co robisz w ogóle w tej organizacji? Mówisz bardzo swobodnie ~ Rzekłam prawdę, którą zasugerowałam na podstawie tego co do mnie mówiła. Swobodnie, po prostu bardzo emocjonalnie kłapała dziobem, że aż nie wiedziałam teraz czy planuje dla mnie pracować.

W końcu mówiła coś ciekawego. Usiadłam, tak aby dym znajdował się trochę nad mną. Tylko tak mogłam sobie poradzić z tym nieprzyjemnym zapachem. Spojrzałam na Nią, wiedząc, że trochę teraz się przed Nią pokazuję i słuchałam. - Myślę, że to dosyć dobra propozycja. - Próbowała mnie zmotywować tym dekoltem albo coś innego, ale gdy zaczęła się dotykać. Sama chciałam też zacząć się masować. Zrobiłam większe oczy, które następnie przymrużyłam i lekko zagryzłam wargę. Może to co robiła, działało. Lekko drżącym głosem próbowałam odpowiedzieć. - Po prostu... Marzę o domku w... górach nad jeziorem. Jeśli uznam... że już nie... nie nadaję się do tego... chciałam odejść z pracy.... oraz Syndykatu. - Rozłożyłam nogi na boki tak, że była doskonale widzieć bieliznę i to, że jest lekko mokra. Nigdy nie czułam się tak dziwnie, czy to przez alkohol, czy przez jej ciało? - Będę dla Ciebie... pracować. Do momentu, aż... mmm-mnie to nie przerośnie.

Moja taktyka działała, pobudziłam ją. Choć nie wiedziałam, co mam dalej robić z tym pobudzeniem. Przyzwyczaiłam się do kuszenia mężczyzn, swoim ciałem, przez co byli bardziej skłonni dla mnie pracować. Kiedy ostatni raz wykorzystałam swój seksualny urok do tego stopnia, by skończyć z kimś w łóżku? W czasie pracy w Syndykacie, od roku nie było takiej sytuacji, nie musiałam już wykorzystywać tej karty. Wcześniej gdy pracowałam na własną rękę, zdarzyło mi się skończyć z kimś w łóżku. Zwłaszcza gdy odwiedzałam ziemską planetę, gdzie nawiązałam sieć kontaktów z przestępczym półświatkiem. Co mam zrobić z nią? Masowałam się po dekolcie, patrząc w kierunku barmana, paliłam papierosa. ~ Nie powinnaś odchodzić od Syndykatu, zwłaszcza w tym okresie, w którym wprowadzam projekty rozwoju naszego sojuszu kupieckiego. Przydasz się sprawie i osiągniesz swoje pragnienia, jak ten domek, wystarczy, że zaczniesz dla mnie pracować, a w miesiąc albo dwa, będziesz mogła kupić sobie ten domek. ~ Skończyłam palić papierosa i zrzuciłam żar na ziemię, zgniotłam szpilką. Popatrzyłam się na nią, wyciągnęłam się i uśmiechnęłam. Napiałam się szkockiej i zaczęłam dalej masować się po dekolcie.

To, co robiła, działało na mnie. Poczułam się bezradna, chciałam dołączyć do tego czym się zajmowała, a także do tego co robiła w aktualnym czasie. Czułam tę chęć, nachyliłam się, pokazując, że tutaj też są do wymasowania i poczęłam słuchać Tego co mówi. - Im szybciej zarobię wystarczającą sumę, tym szybciej Cię opuszczę. Bo to było, jest i będzie moje marzenie. Chyba że się tak zafiksuję pracując z Tobą, że zostanę na dłużej i mój domek, będzie tylko na czas przerwy. - Odwróciłam lekko głowę na bok i cicho powiedziałam. - Albo wspólnej zabawy z Tobą. - Spojrzałam na Nią jeszcze raz. Uśmiechnęłam się, zaglądając w biust, kryjąc się z tym, chcąc dołączyć, ale przez swoje zarumienienie, nie mogąc w stanie tego zrobić.